วันจันทร์ที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2553

จังหวะชีวิต


แสงแดดเคยทำให้ฉันรู้สึกดีเวลาตัวฉันเปียกและหนาวเย็น
แต่ในอีกเวลาหนึ่งมันกลับทำร้ายฉันตอนฉันไม่มีน้ำดื่มและ
อยู่ในทะเลทรายหรือจริงๆแล้วมันอาจไม่ได้ทำร้ายอะไรฉันเลยก็ได้

ความรักก็คงเหมือนกันมันทำให้ฉันเจอกับความสุขและความทุกข์ในเวลาเดียวกัน
มันคงดีถ้าเรารู้จักช่องว่างระหว่างคนสองคนว่าแค่ไหนจะพอดีและลงตัว
ที่ไม่มีกฎหรือทฤษฎีใดกล่าวไว้

กองไฟถ้าเราเข้าใกล้ไปมันก็ร้อน จนเราทนไม่ได้
หรือเราอยู่ไกลมันก็ทำให้เราหนาว
และเวลาจะทำให้เรารู้เองว่าควรนั่งให้พอดีแค่ไหน
มันถึงจะอุ่นและพบกับความงามที่แท้จริงของทุกสิ่งบนโลกเล็กๆใบนี้


ความรักเข้ามาเพื่อให้เราเรียนรู้ไม่ใช่ให้เราครอบครอง
.
.
.
ส่วนหนึ่งของบทความที่เคยเขียนไว้ http://ppunching.spaces.live.com

ไม่มีความคิดเห็น: