ความเงียบกับความเหงา

การที่เรารู้จักคนมากมาย ก็ไม่ได้แปลว่า เราจะได้เจอเพื่อนแท้
การที่เราอยู่ท่ามกลางผู้คน บางครั้งเราก็รู้สึกว่า เหมือนเราอยู่คนเดียว
การที่เรารักคน คนหนึ่งมากและจริงใจไม่ได้บอกว่าเราจะได้เจอรักแท้และจริงใจ
การที่เราทำงานหรืออะไรให้วุ่นวาย ก็ไม่ได้แปลว่า คุณจะไม่เหงา
การที่เราดูมีความสุขต่อหน้าคนอื่นๆ ก็ไม่ได้แปลว่า ในใจคุณจะไม่เศร้า
การที่เราอยู่ในสังคมที่สับสนและวุ่นวาย ก็ไม่ได้แปลว่า เราไม่เดียวดาย
การที่เราต้องการให้มีคนมารักมาอยู่เคียงข้าง แต่เรากับ อยู่คนเดียว
แต่อีกหลายครั้งที่เราต้องการหยุดและอยู่กับตัวเอง แต่กับมี คนเข้ามารัก
การที่เราทำในสิ่งที่เราคิดว่าถูกและดี แต่กลับเดินสวนทาง สังคม
และอีกมากมายในสังคมจากสิ่งที่ผิด ก็กลายเป็นถูกได้ เพราะคนส่วนใหญ่ทำ
การที่เราอยู่คนเดียวไม่ได้แปลว่าเราไม่มีใคร แต่อาจเพราะเราไม่เอาใครมากกว่า
การที่เราเงียบและไม่พูดคุยกับใคร ก็ไม่ได้แปลว่า เราไม่อยากรู้จักใคร
และอีกหลายครั้งที่เราพูดคุยมาก ก็ไม่ได้แปลว่า เราอยากพูด
การที่มีคนมาทำดีกับเรา ก็ไม่ได้แปลว่า เขาจะไม่หวังอะไรจากเรา
และการที่เราทำดีกับใคร ก็ไม่ได้แปลว่า เราต้องการอะไร
การที่เราอ่านแล้วไม่เข้าใจ ก็ไม่ได้แปลว่า เขาเขียนไม่รู้เรื่อง
และบางครั้งถ้าอ่านแล้วสับสน ก็แสดงว่า เราก็อาจสับสนอยู่ก็ได้

.....มีคนมากมายบอกว่าความเงียบกับความเหงาเป็นของคู่กัน แต่หลายครั้งความเงียบก็ทำให้เราได้อยู่กับตัวเองมากขึ้น ได้คิดอะไรมากขึ้น ได้ทบทวนหลายต่อหลายเรื่องที่ผ่านไปแล้ว ครั้งแรกที่เราได้รู้จักความเหงาก็ตอนที่เรารู้สึกไม่มีใคร ทั้งที่มีผู้คนรอบกาย รู้สึกเดียวดาย ทั้งที่รอบข้างสับสน รู้สึกไร้ค่า ทั้งที่เรามีตัวตน รู้สึกเงียบงันและอ้างว้าง ทั้งที่สังคมยังวุ่นวาย ความเหงาก็เดินทางมาหาเรา ความเหงาจะมาหาเราทุกๆครั้งที่เราจิตใจอ่อนแอและรู้สึกเดียวดาย และเวลาผมมีความสุขอยู่กับงาน อยู่กับเพื่อนๆ อยู่กับครอบครัว เราไม่เคยเจอความเหงาเลย มันหายไปไหน เราเองก็ลืมมันไปเลย จนในบางครั้งที่เราเจอปัญหามีเรื่องต่างๆมากมายให้คิด ความเหงาก็กลับมา มาอยู่เป็นเพื่อนกับเราแม้ในตอนนั้นเราไม่มีใครเลย อยู่กับตัวเอง ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ตามความเหงาก็จะอยู่กับเราจนเราผ่านช่วงนั้นไปได้ หลายๆคนไม่ต้องการเจอความเหงา แต่กับผมความเหงาเป็นเพื่อนแท้และไม่เคยทิ้งผมไปไหนเวลาผมมีปัญหาหรืออยู่คนเดียว ความเหงาทำให้เราได้คิด ว่าคงไม่มีใครหรอกที่จะอยู่กับเราได้ตลอดเวลา แม้แต่ตัวเราเอง

ชีวิตที่น่ารื่นรม กับสังคมที่สับสน ความเงียบเหงาเท่านั้น
ที่จะอยู่ในใจทุกๆคน กับโลกภายนอกที่หลอกลวง


ส่วนหนึ่งของบทความที่เคยเขียนไว้ http://ppunching.spaces.live.com